Skrobia jest zaliczana do węglowodanów złożonych. Nie ma słodkiego smaku. W jej skład wchodzą dwa wielocukry, tj. amyloza i amylopektyna. Występuje wyłącznie w produktach roślinnych i pełni w nich funkcję zapasu energii dla rośliny. Nie jest produktem jednorodnym. Istnieją też jej różne rodzaje. Jakie?

W jakich produktach znajduje się skrobia?

Skrobia występuje głównie w ziarnach zbóż i ziemniakach, a także w niektórych warzywach korzeniowych i nasionach roślin strączkowych. Jest głównym składnikiem bielma zbóż. Skrobia jest dla wielu osób podstawowym składnikiem diety. Nie jest jednak dobrze trawiona w formie surowej, dlatego produkty bogate w skrobię zwykle są pieczone lub gotowane.

Jak spożywanie skrobi wpływa na organizm?

W układzie pokarmowym człowieka skrobia trawiona jest dwuetapowo: w pierwszej kolejności ulega rozszczepieniu na maltodekstrynę, czyli cukier skrobiowy, a w drugiej, na będącą cukrem prostym, glukozę. Zwykle spożywamy skrobię w produktach przetworzonych. Zawierają one niewielką ilość składników mineralnych oraz błonnika. Przez to charakteryzują się wysokim indeksem glikemicznym, dlatego są szybko wchłaniane. Ich spożywanie wiąże się ze stymulacją wydzielenia insuliny i wzrostem stężenia glukozy we krwi.

Czym jest skrobia oporna?

Skrobia oporna jest trawiona przez enzymy przewodu pokarmowego i nie ulega wchłanianiu w jelicie cienkim, a gdy w niezmienionej formie trafi do jelita grubego, ulega fermentacji przez bakterie z rodzaju Bifidobacterium i Lactobacillus. Są to probiotyczne bakterie fermentacji mlekowej, które stanowią podstawę zdrowej mikroflory jelit człowieka.

Dlaczego warto wprowadzić w diecie skrobie oporną?

Spożywanie skrobi opornej we właściwej ilości (nie więcej niż 50 g dziennie) sprzyja promowaniu wzrostu poziomu bakterii dobroczynnych i przyczynia się do eliminowania bakterii patogennych. Służy to m.in. poprawianiu wchłaniania składników mineralnych diety, obniżeniu stężenia cukru i cholesterolu we krwi oraz ochronie przed rozwojem raka jelita grubego.

Jakie są źródła skrobi opornej?

Najlepsze źródła skrobi opornej to: fasola, otręby pszenne, chleb razowy i banany o zielonej skórce. Nie ustala się odrębnego zalecenia dotyczącego wielkości spożycia skrobi, ponieważ wynika ono z normy spożycia węglowodanów.

Nadmierne spożycie skrobi

Zbyt wysokie spożycie skrobi, czyli wysokiej ilości węglowodanów ogółem prowadzi do nadwagi i otyłości, a także insulinooporności. Może być także przyczyną wystąpienia zespołu metabolicznego, cukrzycy, próchnicy zębów, nowotworów i niealkoholowego stłuszczenia wątroby.

Niedobór skrobi w organizmie

Niedostateczne spożycie skrobi, czyli zbyt małej ilości węglowodanów, może prowadzić do niedoborów żywieniowych (głównie witamin z grupy B, a także witamin: A, C i E, cynku, selenu czy miedzi). Ponadto mogą występować zaparcia i kwasica organizmu, która objawia się przewlekłym zmęczeniem, wahaniami nastroju, zaburzeniami koncentracji i może doprowadzić do utraty przytomności.

Chcesz wiedzieć ile węglowodanów dostarczasz swojemu organizmowi?

Artykuł opracowany na podstawie książki Zbigniewa Młynarskiego „Jedz Dobrze i Nie Tyj„.