Potas (K) wraz z sodem utrzymują równowagę wodną w organizmie. Działa on wewnątrz komórek, a sód w przestrzeni zewnątrz komórkowej, utrzymując tzw. potencjał błonowy, czyli różnicę stężeń jonów po dwóch stronach błony komórkowej. Wpływa na regulację pracy serca, mięśni i nerwów. Potas poprawia utlenienie mózgu i jego sprawność, utrzymuje w dobrym stanie system nerwowy, pomaga w leczeniu alergii, utrzymywaniu jędrności skóry. Ma duże znaczenie dla polepszania nastroju.

Najlepszymi źródłami potasu są owoce (banany, morele) i warzywa, orzechy, migdały i świeże mięso. Przyjmowanie potasu w dawkach większych niż podane zapotrzebowanie trzeba konsultować z lekarzem. Warto pamiętać, że przebyte urazy, oparzenia, a także zatrucia (silne biegunki, wymioty) powodują większe straty potasu. Narażone na utratę większych ilości potasu są ponadto osoby pracujące fizycznie w wysokiej temperaturze. We wszystkich tych przypadkach organizmowi trzeba dostarczać większych ilości tego pierwiastka. Duże spożycie sodu może powodować zwiększone wydalanie potasu. Z kolei spożywanie dużej ilości węglowodanów, zwłaszcza tych oczyszczonych, np. białego cukru czy ryżu, może sprawiać, że potas będzie gorzej wchłaniany w przewodzie pokarmowym.

Za dużo

Jeśli przez długi czas w pożywieniu było za dużo potasu, może to powodować osłabienie, bóle i drętwienie mięśni oraz zmniejszenie ich siły, mrowienie kończyn, a także zwolnienie akcji i zaburzenia rytmu serca. W przypadku nadmiernej suplementacji potasu mogą pojawić się bóle brzucha, nudności, wymioty oraz biegunka.

Za mało

Jeśli przez długi czas w pożywieniu było za mało potasu, może to powodować uczucie zmęczenia, rozdrażnienia, osłabienie, apatię, senność, bolesne skurcze mięśni, zaparcia w wyniku porażenia mięśni gładkich jelit, niskie ciśnienie tętnicze, szum w uszach, a nawet zaburzenia rytmu serca.

Chcesz wiedzieć ile potasu dostarczasz swojemu organizmowi?

Artykuł opracowany na podstawie książki Zbigniewa Młynarskiego „Jedz Dobrze i Nie Tyj„.